Citymarketing en den boom van de Bospoeper

David, Mijn Restaurant, Katarakt, Flikken, Witse... Enkele bekende tv-reeksen van de afgelopen jaren. Elk seizoen wordt er wel een nieuwe serie uit de grond gestampt, maar waar blijft de omroep de budgetten hiervoor halen?

U zult het misschien niet meteen denken. Maar over bovenstaande series werd er gekeuveld in gemeenteraden. Onlangs was er nog heel wat rumoer in de gemeenteraad van Leuven. De oppositie was het er niet mee eens dat de stad 200 000 euro wilde betalen om het decor te vormen van een nieuwe tv-serie. Even verderop in Halle is er ook protest, want 'Mijn Restaurant' kan tot 50 000 euro kosten. Niet aan elke serie zit een prijskaartje verbonden. Zo vroeg Witse aan Halle slechts puur logistieke ondersteuning: het zorgen voor politiewagens, zeg maar. Heel wat anders dan het bedrag dat de stad mogelijk nu moet ophoesten voor Mijn Restaurant.

De bedoeling is duidelijk: maak van je stad een postkaart en lok de televisiekijker. Of nog beter, organiseer routes genaamd naar de serie, zo zijn er meerdere Kataraktroutes in Haspengouw. De website opent met een bericht waar de gevolgen van het succes zichtbaar worden: 'Er is een blijvende vraag naar de locaties en routes. Let wel! De meeste filmlocaties zijn privé-eigendom en niet toegankelijk, wel zichtbaar van op de routes. Gelieve de privacy te respecteren.'

'De kijker zal zonder enige twijfel heel wat mooie plekjes herkennen of ontdekken', schreef een trotse burgemeester van Koksijde toen hij aankondige dat hij 200 000 euro betaalde om de telenovelle David naar zijn stad te halen. Enkele jaren geleden was Koksijde al het decor voor Windkracht 10. Onbetaalbare reclame voor een stad en een gemakkelijke bijverdienste voor een productiehuis.

Citymarketing werkt het? Er valt niet aan te twijfelen: Flikken heeft gewerkt in Gent. Denk maar aan het succes van Flikkendag dat jaarlijks nog duizenden bezoekers trekt. Zelfs Johan en de Alverman was een succes voor Bokrijk, maar in die tijd werd er wellicht geen geld over de balk gegooid.

Het probleem is: je betaalt niet voor reclame maar om een decor te zijn. De gentse burgemeester klaagde onlangs nog dat hij graag 'wat meer Gent' voor zijn geld wilde in Code 37, nadat hij voor evenveel geld verwend was met LouisLouise en Aanrijding in Moskou. De serie Flikken kostte de stad 500 000 euro, maar door het succes verdubbelde het aantal overnachtingen door Nederlanders.

Toch blijft Citymarketing een risicovolle belegging, zegt Ann Van Leeuw die het vak dosseert aan de Erasmushogeschool in Brussel. 'In de serie Jes, dat Brussel als decor gebruikte, vond in de eerste aflevering een overval plaats. Wat het slecht imago van de stad nog maar eens bevestigde.' Politiereeksen doen het nog steeds goed, maar kunnen ook het onveiligheidsgevoel in een stad verhogen.

In de Kempen werd 'Van vlees en bloed' opgenomen. De afspraken tussen de Kempense gemeentes en het productiehuis waren na de serie niet altijd duidelijk. Zo stak vorig jaar Woestijnvis nog op het laatste moment een stokje voor de 'Van vlees en bloed- wandelroute in het Prinsenpark in Retie. De televisiemakers zeiden dat ze niet gecontacteerd waren door de Provincie Antwerpen en vroegen om alle verwijzingen naar de serie weg te nemen uit de wandelroute.

Nog steeds trekken veel 'Van vlees en bloed'-fans naar het Prinsenpark, op zoek naar de meest beruchte locatie uit de serie: de boom van de bospoeper. Tevergeefs, want Gert Gielis, de sympathieke domeinbrigadier zei het al in Het Belang van Limburg. 'Eigenlijk is er hier niemand die nu precies weet waar de 'bospoepersboom' staat. Wij stonden op een afstand bij de veelgesproken vrijscène.'

Een nieuwe uitdaging voor Geotrackers? Liefst niet. Volgende maand begint het broedseizoen alweer, en waarom de rust in het bos gaan verstoren voor de queeste naar een boom? Humo onthulde speciaal een foto van de authentieke Bospoepersboom, in de vorm van een postkaartje welliswaar.

(bron: Het Nieuwsblad, Humo)